پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

هر نظام سیاسی در جهان مخالفانی دارد، مخالفانی که اپوزیسیون خوانده می‌شوند. در ایران جریان مخالف عمدتا در میانه اعتراضات مردم فعال می‌شوند. اما این گروه‌های اپوزیسیون به لحاظ ماهیت و خاستگاه چه کسانی هستند؟ سال ۱۴۰۱ یکی از مهمترین اعتراضات سراسری در ایران انجام شد که با مرگ مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد جرقه خورد. ریشه‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی آن اعتراضات مسئله مهمی است که باید در جای خودش مورد ارزیابی قرار بگیرد، اما موضوع این گزارش اپوزیسیون جمهوری اسلامی است که چه کسانی هستند و آرایش سیاسی آن‌ها چگونه است.گزارش زیر را بخوانید تا پاسخ سوال را دریابید.

انتشار تصویر این فرد در قالب پوشش معمول زنان گروهک تروریستی منافقین در پارلمان اروپا، بار دیگر پرونده" شبنم مددزاده" که این روز‌ها به عنوان چهره‌ای جوان یکی از وظایف اصلی‌اش ارتباط با نهاد‌های اروپایی و بین‌المللی از سوی منافقین برای اعمال فشار علیه جمهوری اسلامی در جریان ناآرامی‌های اخیر در ایران است را در بین فعالان شبکه‌های اجتماعی برجسته کرده است.

جریان اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران به دنبال تبدیل امر اجتماعی به امر سیاسی بوده است؛ به دیگر معنا اپوزیسیون جمهوری اسلامی ایران همواره به دنبال تبدیل یک مطالبه اجتماعی به یک مطالبه سیاسی بوده و مترصد آن است که با تغییر مسیر انگیزه‌های اجتماعی آن‌ها را به مسیر کنشگری سیاسی منحرف سازد. از این رهگذر، آنچه در حقیقت روی می‌دهد، «سیاسی شدن امر اجتماعی» است که بنا به دلایل متعدد امری نامطلوب است. آنچه روشن است، پررنگ شدن مسأله پوشش زنان در جامعه کنونی ایرانی است که در حیطه امر اجتماعی قرار می‌گیرد. در ایران سعی برخی جریان‌های رسانه‌ای بر آن است تا مسأله پوشش به نمادی برای مخالفت سیاسی با حکومت تبدیل شود؛ به طوری که حتی اگر نفس پوشش مطالبه اصلی افراد نبوده یا برایشان مسأله نباشد، اما از آن جهت که می‌تواند نمودی برای نشان دادن اعتراض باشد، به مطالبه اصلی آن‌ها تبدیل شود.

زمانی که برای نخستین بار نام رابرت مالی از سوی رسانه‌ها و در میان گمانه‌زنی‌ها به عنوان نامزد احراز این سمت مطرح شد، برخی از قانونگذاران جمهوری‌خواه و گروه‌های حامی اسرائیل از احتمال عملی شدن این تصمیم توسط جو بایدن به شدت ابراز نگرانی کردند و انتصاب چنین فردی را به عنوان مسئول میز ایران در وزارت خارجه ایالت متحده و سرپرست تیم مذاکره کننده بر سر برنامه هسته‌ای ایران مورد انتقاد قرار دادند.

ضرغامی در مورد فیلتر شدن توییتر می‌گوید: در کشور ما بعضی چیز‌ها ممنوع است، ولی همه استفاده می‌کنند، من خودم صفحه توییتر را راه نینداختم، چند جوان این صفحه را راه انداخته بودند و اخبار مربوط به من را استفاده می‌کردند، تا اینکه یک روز در خیابان راه می‌رفتم، چند جوان آمدند و سلام و علیک کردند و گفتند ما همان کسانی هستیم که در توییتر به نام شما صفحه راه انداخته‌ایم، تشکر کردم و گفتم حالا که راه‌انداخته‌اید، یک دسترسی هم به ما بدهید و از آنجا به بعد من ادامه دادم. من راجع به توییتر و فیلترینگ توییتر حرف دارم، اما اجازه بدهید این حرف‌ها را در جلسات به دوستان شورای‌عالی فضای مجازی منتقل کنم. خیلی رسانه‌ای نکنیم، ولی معتقدم توییتر برای سیاسیون حتما لازم است.